شرکت در کنفرانس ، همایش و رویدادهای علمی می تونه باعث تقویت رزومه، مهارت های فردی، سطح دانش و شبکه سازی علمی و ارتباط با سایر متخصصین و علاقه مندان در حوزه اون رویداد باشه اما پاسخ به این سوال که «در کدام کنفرانس ها شرکت کنیم؟» میتواند کار سختی باشه. اینکه نتیجه پژوهش و تحقیقتات برای همایش ارسال کنید و چند ساعت یا حتی چند روز کارتان را کنار بگذارید و خودتان یا با همراهی تیمتان در یک رویداد تخصصی و حرفهای شرکت کنید، به نظر کار جالب و درستی میرسد اما جالب بدونین که همه رویدادها معتبر نیستن و تشخیص نامعتبر بودن بعضی از اون ها کار پیچیده ایست البته خیلی هاشون رو با یه بررسی اجمالی میشه متوجه شد که نا معتبر هستن و یا جعلی! کنفرانس جعلی کنفرانس هایی هستند که هیچگاه برگزار نمی شوند و یا جعل و کپی شده از کنفرانس های خارجی هستن که در دیگر کشورها در حال برگزاری می باشن و برخی از آنها بعضا به صورت فصلی برگزار می شوند!!! با جملاتی مثل داوری 1 روزه!!! چاپ تمامی مقالات به صورت رایگان در مجلات ISI !!! می دونیم که همه ی مقالاتی که توی یه کنفرانس پذیرفته می شن نمی تونن مقالات عالی باشن و بینشون مقالات ضعیف قابل توجهی میشه دید و یه ژورنال معتبر هیچوقت زیر بار چاپ همه مقالات به صورت رایگان نمی ره یا اگه هم بره هزینه دریافت می کنه برای چاپشون، پس اگه دیدین جایی نوشتن چاپ تمامی مقالات به صورت رایگان در مجلات به احتمال زیاد کنفرانس نامعتبر هست.
از نکات دیگه ای که باید بهش توجه کرد برگزار کننده کنفرانس ها هست این مورد با محل برگزاری فرق می کنه، به عنوان مثال با توجه به شرایط اقتصادی کشور خیلی از دانشگاه ها سالن های همایش شون رو به اجاره واگذار می کنن و افراد می تونن اون رو اجاره کنن و کنفرانس، سمینار جشنواره و هر چی که دلشون بخواد توش برگزار کنند، این که دانشگاه ها سالن هاشون رو به اجاره واگذار می کنند چیز بدی نیست اما متاسفانه برخی از برگزارکنندگان محل برگزاری رو جوری بزرگ نمایی می کنن و جوری تو طراحی سایت و متنشون میارن که شرکت کننده طوری برداشت کنه که انگار اون دانشگاه محل برگزاری، متولی و برگزارکننده این رویداد هست و شرکت کننده ها چون به اون دانشگاه اعتماد داشتن دچار سوء تفاهم می شن و ثبت نام می کنند. پس هر کنفرانس و همایشی ارزش شرکت کردن را ندارد!